Κονδυλωμάτων - συμπτώματα και θεραπεία

Τι είναι ο κονδυλωμένος; Οι αιτίες της εμφάνισης, της διάγνωσης και των μεθόδων θεραπείας αναλύονται στο άρθρο ενός δερματολόγου με εμπειρία 37 ετών.

Προσδιορισμός της νόσου. Αιτίες της νόσου

Κρεατοελλιά -Αυτά είναι ανομοιογενή ικανότητα φωτός -νεοπλάσματα του δέρματος με τη μορφή εντοπισμένης ανάπτυξης του ανώτερου στρώματος του δέρματος (επιδερμίδα) με παλμικές (κόμβους) ή πλάκες.

Η συχνότητα της εμφάνισης των κονδυλωμάτων σε ενήλικες είναι 7-12 %στα παιδιά του σχολείου στο 10-20 %.

Οι κονδυλωμάτων είναι πολύ παρόμοιες με άλλα νεοπλάσματα του δέρματος. Συνήθως, ένα άτομο δεν μπορεί να καθορίσει την ασθένεια ανεξάρτητα ότι είναι επομένως απαραίτητο να επικοινωνήσετε με έναν δερματολόγο.

Η αιτία της εμφάνισης των κονδυλωμάτων είναι ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος. Ένας μεγάλος αριθμός κονδυλωμάτων που μπορεί να αναπτυχθεί εξαρτάται από τον τύπο του ιού. Κάθε είδος ανθρώπινου ιού του θηλώματος επηρεάζει τον ιστό στον εντοπισμό του χαρακτηριστικού.

Τύπος HPV	Επακρώς Εντοπισμός	Τύποι κονδυλωμάτων
1	Πόδια, γόνατα, παλάμες, Βούρτσα, δάχτυλο	Subanaria και Palmar κονδυλωμάτων, Περιστασιακά - απλή κονδυλωμάτων
2, 4	Χέρια, δάχτυλα, γόνατα, Λιγότερο συχνές - βήματα	Απλό κονδυλωμάτων, Περιστασιακά - Plantar, Palmar και μωσαϊκό κονδυλωμάτων
3, 10	Shin, χέρια, πρόσωπο	Επίπεδη κονδυλωμάτων
7	Βούρτσα, δάχτυλο	Κονδυλωμάτων
5, 8, 9, 12, 14, 15, 17, 19-24	Πρόσωπο, χέρια, Το μπροστινό μέρος του σώματος	Περιφερειακή επιδερμίδωση

Μια λοίμωξη με ιό συνήθως συμβαίνει σε μια διαδρομή επαφής - με άμεση επαφή με μολυσμένο και υγιές δέρμα (για παράδειγμα με χειραψία) ή έμμεση (με χειρολισθήρες, παιχνίδια κλπ.). Ως εκ τούτου, είναι δυνατόν να μολύνετε τον εαυτό σας με τον ιό ανθρώπινου θηλώματος σε διάφορα μέρη στις δημόσιες συγκοινωνίες, στο σχολείο, στην εργασία, σε σπίτια, σε μέρη με υψηλή επαφή και υγρό περιβάλλον (πισίνες, σάουνες, γυμναστήρια). Μικροί τραυματισμοί στην επιδερμίδα, τους ιούς και τη φλεγμονή του δέρματος, συμβάλλουν στη μόλυνση.

Η εμφάνιση των κονδυλωμάτων μεταφέρει επίσης:

• Ανοσολογική αδυναμία (συμπεριλαμβανομένης της λοίμωξης από τον ιό HIV).
• Ζεστό και υγρό περιβάλλον.
• Η ανάγκη για επαγγελματική επαφή με το κρέας και τα ψάρια ("Butcher Warts").

Μερικοί τύποι ιού του ανθρώπινου θηλώματος μεταδίδονται από τους γονείς.

Αλλά, παρά τις ιστορίες τρόμου που τόσο συχνά φοβούνται στην παιδική ηλικία, δεν μπορούν να μολυνθούν - αυτός είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς μύθους για αυτή την ασθένεια που δεν έχει κανένα λόγο.

Εάν εντοπιστούν παρόμοια συμπτώματα, συμβουλευτείτε έναν γιατρό. Μην κάνετε τον εαυτό σας - είναι επικίνδυνο για την υγεία σας!

Συμπτώματα κονδυλωμάτων

Ανάλογα με τον τύπο του κονδυλωμάτων, τα συμπτώματα ποικίλλουν.

Συνηθισμένος κονδυλωμάτων:

• Στρογγυλό πυκνό παπάλιο ενός συμβατικού χρώματος με μέγεθος 1-10 mm και μεγαλύτερο.
• Η επιφάνεια του γεμίσματος καλύπτεται με ρωγμές και στρώματα.
• Όταν ο πατέρας βρίσκεται στο δάχτυλο, η εντύπωση εξαφανίζεται και παραμορφώνεται. Το ίδιο ισχύει και για το σχέδιο της παλάμης.
• Οι απλές κονδυλωμάτων είναι τόσο ενιαία όσο και αρκετά μέρη - συνήθως εμφανίζονται σε μέρη με τους μεγαλύτερους τραυματισμούς (χέρια, δάχτυλα, γόνατα).
• Κατά τη διάρκεια της εξέτασης με ένα δερματοσκόπιο, ο γιατρός μπορεί να δει μικρές καφέ κουκίδες - θρόμβες (μπλοκαρισμένα) τριχοειδή αγγεία. Οι ασθενείς συχνά καλούν τέτοια σημεία "ρίζες". Αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό του γιατρού: ο δερματολόγος μπορεί να διακρίνει έναν κονδυλωτό από άλλες παρόμοιες ασθένειες (π.χ. μεταδοτικό μαλακό και κερατόμα).

Κοινωνική (κέρατος) κονδυλωμάτων:

• Το κύριο σύμπτωμα, ο ασθενής του οποίου είναι συνήθως γιατρός όταν πιέζει και διαβουλεύεται έναν γιατρό.
• Τέτοιες κονδυλωμάτων βρίσκονται συνήθως στα πόδια.
• Εάν συνήθως επικοινωνήσετε με έναν γιατρό, είναι ορατή μια ανομοιογενή πλάκα του συνηθισμένου χρώματος, αν και μπορείτε να δείτε μια ομοιόμορφη ομαλή παπάλη στο πρώτο στάδιο. Με την κερατινοποίηση, τα τριχοειδή αγγεία μπορούν να αναγνωρίσουν μόνο εάν αφαιρέσουν το κεραματοειδές στρώμα του δέρματος.
• Το μοτίβο του δέρματος παραμορφώνεται.
• Συνήθως, οι αρτηρίες φυτών είναι ενιαίες, αλλά υπάρχουν 2-6 μέρη.
• Αυτές οι κονδυλωμάτων συχνά μπερδεύονται με ένα καλαμπόκι (ειδικά με ξηρό) - με αυτή την περιγραφή του προβλήματος, οι ασθενείς συνήθως έρχονται στην υποδοχή.

Επίπεδη (νέοι) κονδυλωμάτων:

• Στην εμφάνιση, αυτό είναι ένα στρογγυλό, καθαρό, ομαλό papul από κανονικό, ροζ ή καφετί 1-5 mm.
• Εμφανίζεται στα χέρια, κάτω πόδια, πολύ συχνά στο πρόσωπο.
• Υπάρχουν πάντα αρκετές τέτοιες κονδυλωμάτων - είναι σε ομάδες.

Επιδεμαντισππλασία από την Verrucilia (Senile Warte):

• Μεγάλο γύρο πολυάριθμες συγχωνευμένες νεοπλάσματα από κανονικά, ροζ ή καφέ.
• Τις περισσότερες φορές εμφανίζονται στο πρόσωπο, τα χέρια, την μπροστινή πλευρά του σώματος.
• Μπορούν να συγχέονται με το κερατόμα, τους λειχήνες και τον καρκίνο του δέρματος.

Παθογένεση των κονδυλωμάτων

Εάν ο ανθρώπινος θηλός διεισδύσει για το σώμα σε μια λανθάνουσα κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα, ένα άτομο συνήθως δεν γνωρίζει καν για την ύπαρξή του. Όταν οι παράγοντες για τον ιό φαίνεται να είναι ευνοϊκοί, αρχίζει να "πολλαπλασιάζεται" στο επιθήλιο, γεγονός που οδηγεί σε μια αλλαγή στον ιστό.

Σε αντίθεση με άλλους ιούς, ο ανθρώπινος θηλομυός δεν καταστρέφει τα κύτταρα του επιθηλίου - φυσικά πεθαίνουν μόνοι - στη διαδικασία του κερατοειδούς και του ξεφλούδισμα.

Η εξάπλωση της λοίμωξης επηρεάζεται από τους τοπικούς παράγοντες και την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα άτομα με λοίμωξη από τον ιό HIV ή με μεταμοσχευμένο νεφρό υπόκεινται περισσότερο στην ανάπτυξη των κονδυλωμάτων. Επιπλέον, αυτά τα νεοπλάσματα είναι συχνά δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Με την κανονική ανοσία, ο ιός δεν επηρεάζει τα βαθύτερα στρώματα του δέρματος, έτσι ώστε πολλοί άνθρωποι να έχουν κονδυλωμάτων μετά από μερικούς μήνες.

Το κύριο στάδιο όταν εμφανίζονται οι κονδυλωμάτων είναι η επιτάχυνση της διάσπασης και της ανάπτυξης των κυττάρων με έναν ιό. Ένας τέτοιος γρήγορος μεταβολισμός οδηγεί σε πάχυνση των στρωμάτων του δέρματος. Δεδομένου ότι τα υφάσματα αναπτύσσονται σε μια συγκεκριμένη μικρή περιοχή, εμφανίζεται ένας σωλήνας, ο οποίος αναφέρεται ως κονδυλωμάτων.

Ταξινόμηση και επίπεδα ανάπτυξης του κονδυλωμάτων

Δεν υπάρχει γενικά αναγνωρισμένη ταξινόμηση των κονδυλωμάτων. Ωστόσο, μπορούν να διακριθούν ορισμένες συχνά ποικιλίες:

• Συνηθισμένος κονδυλωμάτων - Ο πιο συνηθισμένος τύπος (το 70 % των κονδυλωμάτων είναι ακριβώς αυτά). Τέτοια νεοπλάσματα δεν μπορούν να γίνουν αισθητά και να προκαλέσουν μόνο αισθητικά συμπτώματα.
• Κοινωνικός κροτάκι - Φαίνεται οδυνηρό στα πόδια σας, επομένως θεραπεία. Η εμφάνιση ενός τέτοιου κονδυλωμάτων γίνεται ευκολότερη από τραυματισμούς στο δέρμα από δυσάρεστα, στενά, λεία παπούτσια.
• Επίπεδη κονδυλωμάτων - εμφανίζονται πιο συχνά στους νέους, τους νέους. Αυτό οφείλεται στο ασταθές ορμονικό υπόβαθρο των νέων που επηρεάζουν ολόκληρο το σώμα. Συνήθως οι επίπεδες κονδυλωμάτων είναι σχεδόν αόρατες.
• Γεροντικά κονδυλωμάτων - Εμφανίζεται για τους ηλικιωμένους. Συχνά εμφανίζονται σε μέρη του σώματος που καλύπτονται με ρούχα, αλλά μπορούν να συναντηθούν στο πρόσωπο και τα χέρια. Εάν δεν υπάρχει δυσφορία, δεν αξίζει να θεραπευτεί τέτοιες κονδυλωμάτων θεραπεία σε ηλικιωμένους που μπορούν να είναι πολύ πιο αργές λόγω του αργού μεταβολισμού, ο οποίος είναι στους νέους.

Άλλοι συγγραφείς διακρίνουν πολλά περισσότερα από αυτούς τους τύπους κονδυλωμάτων:

• Μωσαϊκό κονδυλωμάτων (HPV 2, 4) - Νεοπλάσματα στις παλάμες και τα πέλματα. Μοιάζουν με υπερκεράτωση, δηλαδή πάχυνση του στρώματος των στρωμάτων του δέρματος (συνήθως στο μπροστινό μέρος του ποδιού), που καλύπτεται με βαθιές ρωγμές.
• Κυστικές κονδυλωμάτων (HPV 60) - Ένας πολύ σπάνιος τύπος νεοπλάσματος στο πόδι. Είναι ένας μαλακός κόμπος με ρωγμές. Κατά το άνοιγμα, εμφανίζεται ένα λευκό φορτίο, παρόμοιο με το τυρί cottage.
• Κινηματογραφική - Dünne Horn -Growth κοντά στο στόμα, τη μύτη ή τα μάτια.
• Κονδυλωμάτων "κρεοπωλείο" (HPV 7) - εμφανίζονται στα χέρια και τα δάχτυλα των ανθρώπων που βρίσκονται σε επαφή με το κρέας και τα ψάρια. Με τη μορφή υπερτροφικών νεοπλάσματος, γίνονται παρόμοια με το κουνουπίδι, αλλά το κανονικό χρώμα.

Επιπλέον, οι τύποι αναμονής διαφέρουν ανάλογα με τον εντοπισμό τους.

Επομένως, κάποιος συχνά γίνεται. Τα νεοπλάσματα που καθορίζονται από όγκους που εμφανίζονται στα γεννητικά όργανα (ειδικά στη διασταύρωση του δέρματος στη μεμβράνη βλέννας) που βρέθηκαν συχνά. Συνήθως προκαλούνται από HPV 6 και 11.

Επιπλοκές των κονδυλωμάτων

Ο κύριος λόγος για τον οποίο οι ασθενείς πηγαίνουν στο γιατρό με κονδυλωμάτων είναι ένα αισθητικό ελάττωμα που μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα της ζωής του ασθενούς, την αυτοπεποίθησή του και την ανάπτυξη πολλών συγκροτημάτων. Οι επιπλοκές περιλαμβάνουν επίσης τη ρωγμή της επιφάνειας του κονδυλωμάτων και τη σύνδεση της λοίμωξης και μερικών τύπων κονδυλωμάτων - πόνο όταν περπατάτε.

Στην κακοήθη νεοπλασία, οι κονδυλωμάτων του δέρματος συνήθως δεν ξαναγεννιούνται, είναι αρκετά αβλαβείς, αλλά σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, μια τέτοια επιπλοκή σε άτομα με καταπιεσμένη ασυλία μπορεί να συμβεί ακόμα.

Άλλες επιπλοκές εμφανίζονται όταν προσπαθούν να αφαιρέσουν ανεξάρτητα τα νεοπλάσματα. Από αυτή την άποψη, η φλεγμονή και τα αισθητικά ελαττώματα μπορούν να εμφανιστούν με τη μορφή ουλών, καθώς και την περαιτέρω εξάπλωση του ιού στο δέρμα, γι 'αυτό ένα άτομο μπορεί να ξυπνήσει με αρκετές νέες το πρωί μετά την απομάκρυνση ενός κονδυλωμάτων.

Θυμηθείτε ότι μια εντελώς διαφορετική ασθένεια μπορεί να κρυφτεί με το πρόσχημα των κονδυλωμάτων, η οποία δεν μπορεί να καθοριστεί χωρίς να συμβουλευτεί έναν έμπειρο γιατρό.

Διάγνωση των κονδυλωμάτων

Για να γίνει διάγνωση, υπάρχει συνήθως αρκετή επιθεώρηση (κλινική εικόνα) και ένα συλλεγόμενο ιατρικό ιστορικό (ιατρικό ιστορικό).

Προκειμένου να επιβεβαιωθεί η διάγνωση, ο γιατρός μπορεί να διεξάγει ιστολογική μελέτη - την εξέταση των κυττάρων νεοπλάσματος.

Είναι πολύ σημαντικό να διεξαχθεί διαφορική διάγνωση - να διακρίνουμε τους κονδυλωμάτων από άλλες ασθένειες. Για παράδειγμα, Συνηθισμένος κονδυλωμάτων Είναι απαραίτητο να γίνει διάκριση από τις ακόλουθες ασθένειες:

• Λοξοτομία - Πιο συχνά στο σώμα και τα γεννητικά όργανα, λιγότερο συχνά στα χέρια και τα πόδια. Είναι ένα ημισφαίριο με το πάτημα της επιφάνειας όταν πιέζεται από τις πλευρές, υπογραμμίζει το λευκό "χυλό".
• Επιδερμική ζώνη - Συχνά μοναχικά, ένα άτομο έχει από τη γέννηση. Αυξάνεται πάνω από την επιφάνεια του δέρματος, συχνά καλύπτεται με μαλλιά.
• Βαζαλλιώ - Ένας όγκος με τη μορφή ενός ρόλου οζιδίων στη μέση είναι καλυμμένη με κρούστα. Εγγενείς για τους ηλικιωμένους.

Ladomarly υποστηριζόμενες κονδυλωμάτων Είναι απαραίτητο να γίνει διάκριση από τις ακόλουθες ασθένειες:

• Κερατόδο - Μεγάλες περιοχές κερατοειδούς και φλεγμονής του δέρματος. Δεν υπάρχουν τριχοειδή αγγεία.
• Πομπός Ladomar - Αρκετά ανώδυνη νεοπλάσματα κατά μήκος της περιφέρειας είναι το δέρμα. Η αντίδραση στη σύφιλη είναι θετική.
• καλαμπόκι - Συνήθως ανώδυνη, μπορεί να προκαλέσει μόνο πόνο μέσω κατακόρυφου συμπίεσης.

Ο γιατρός πρέπει επίσης να διακρίνει τους υπόλοιπους τύπους αναμονής από διάφορες ασθένειες. Σε περίπτωση δυσπιστίας άλλης παθολογίας, μπορεί να συνταγογραφήσει πρόσθετα διαγνωστικά (π.χ. την ταυτοποίηση αντισωμάτων για ιούς, CT ή MRI).

Θεραπεία των κονδυλωμάτων

Οι κονδυλωμάτων αντιμετωπίζονται για αισθητικούς σκοπούς και για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς. Μπορεί να συνταγογραφηθεί μόνο από γιατρό μετά την εξέταση και ακριβή διάγνωση. Οι ανεξάρτητες προσπάθειες απαλλαγής από τον κονδυλωτό είναι απαράδεκτες επειδή ο ασθενής δεν μπορεί να καθορίσει την ασθένεια ακριβώς χωρίς ιατρική κατάρτιση και τον απαιτούμενο εξοπλισμό και οι επιπλοκές μετά από τέτοια "θεραπεία" είναι πολύ πιο συχνές από την ανάκαμψη.

Υπάρχουν διαφορετικές μέθοδοι θεραπείας για τη θεραπεία των κονδυλωμάτων. Όλα αυτά είναι συνήθως υπό την επίβλεψη ενός γιατρού και μερικών από αυτά - μόνο υπό τις συνθήκες του διαδικαστικού γραφείου της κλινικής.

Μεθόδους χημικής θεραπείας

Για να απαλλαγούμε από τις κονδυλωμάτων, χρησιμοποιούνται εφαρμογές γάλακτος-αλικυλυλ-κολιδίων και σαλικυλπλαδικών. Το ποσοστό των φαρμάκων και η μέθοδος χρήσης τους (μακροπρόθεσμες φορητές, εφαρμογές κ.λπ.) εξαρτώνται από τον επιπολασμό και τον εντοπισμό του νεοπλάσματος.

Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν διαλύματα circus και 2 χλωρίου προπιονικού οξέος. Σε αυτή την περίπτωση, η χημική σύνθεση εφαρμόζεται στην προ -επεξεργασμένη επιφάνεια, η οποία παραμένει στον κονδυλωτό μέχρι να αλλάξει τα χρώματα (ανάλογα με τον τύπο του κονδυλωμάτων). Η διαδικασία επαναλαμβάνεται αρκετές φορές μετά από 7, 14 και 21 ημέρες. Το ύφασμα αφαιρείται μηχανικά πριν από κάθε διαδικασία.

Μια άλλη χημική μέθοδος είναι ένας συνδυασμός αζώτου, οξικού οξέος, οξυαλικών, γαλακτικών οξέων και νιτρικού χαλκού -θριεδάτη. Με αυτόν τον τρόπο, αντιμετωπίζονται μόνο σχετικά μικρά νεοπλάσματα - έως και 5 mm. Η λύση παραμένει επίσης μέχρι να αλλάξει το χρώμα του κονδυλωμάτων. Μετά από 3-5 ημέρες, ο ασθενής έρχεται να ελέγξει την τεχνολογία, εάν είναι απαραίτητο, και έχει συνταγογραφηθεί μια δεύτερη διαδικασία μετά από 1-4 εβδομάδες.

Κρυόδας

Αυτή η μέθοδος είναι να παγώσει τον κονδυλωτό με υγρό άζωτο: ένα επιμελής επιφάνεια πιέζεται σε κατεστραμμένο δέρμα (με τη χρήση των γύρω ιστών σε αρκετά mm) για 1-5 λεπτά. Η καταστροφή κάποιας νεοπλασίας απαιτεί αρκετές διαδικασίες με διάστημα τεσσάρων εβδομάδων.

Τα κύρια μειονεκτήματα της κρυοδιαστίας είναι ο πόνος σας και το καθορισμένο αποτέλεσμα σε σύγκριση με άλλες μεθόδους στις οποίες μόνο μία διαδικασία είναι επαρκής για την αφαίρεση.

Ηλεκτρική εκκαθάριση

Υπό την επίδραση του ηλεκτρικού ρεύματος, ο κονδυλωμένος αφαιρείται σύμφωνα με τα στρώματα. Μια τέτοια επιχείρηση διεξάγεται υπό τοπικά παυσίπονα.

Αυτή η μέθοδος είναι πιο αποτελεσματική από την κρυοδιαστία, αλλά έχει ένα σημαντικό μείον: η ηλεκτροαργανισμός συχνά αφήνει ουλές στον τόπο απομάκρυνσης του κονδυλωμάτων. Για τους ασθενείς που έχουν προβλεφθεί να εξαλείψουν ένα καλλυντικό ελάττωμα,Αυτή η μέθοδος δεν είναι η πιο κατάλληλη.

Διαταραχή λέιζερ

Οι κονδυλωμάτων απομακρύνονται επίσης σε στρώματα με τη βοήθεια ενός λέιζερ. Ανάλογα με το μέγεθος μερικών δευτερολέπτων έως τριών λεπτών, ο Svetoper έρχεται σε επαφή με το δέρμα. Στη συνέχεια, η κηλίδα που εμφανίστηκε κόβεται και το κάτω μέρος των πληγών αντιμετωπίζεται και πάλι με λέιζερ. Στη συνέχεια, ο ασθενής θα εξαρτάται από τις μεθόδους επεξεργασίας του τραύματος. Η ίδια η λειτουργία διεξάγεται υπό την επήρεια τοπικής αναισθησίας.

Χειρουργική επέμβαση ραδιοφώνου

Η χειρουργική επέμβαση ραδιοφωνικών κυμάτων είναι μια από τις πιο σύγχρονες και πιο ευγενικές μεθόδους για την απομάκρυνση ορισμένων καλοήθων νεοπλάσματος, συμπεριλαμβανομένων των κονδυλωμάτων.

Η μέθοδος βασίζεται στην παραγωγή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων με διαφορετικές συχνότητες: από 100 kHz έως 105 MHz. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ο ιστός αντιστέκεται στα προσωρινά κύματα, τα οποία απελευθερώνουν τη μοριακή ενέργεια στα κύτταρα που θερμαίνουν το δέρμα. Τα κύτταρα εξατμίζονται πραγματικά υπό την επίδραση της θερμότητας - διατηρείται μια αξιοπρεπή περικοπή. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχουν μηχανικές προσπάθειες για το επηρεασμένο ύφασμα.

Πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου:

• Ασφάλεια;
• Γρήγορη επούλωση της πληγής.
• Καλό καλλυντικό εφέ - εξαιρούνται ουλές και ουλές.
• Χρησιμοποιείται η σχετική αναλο-τοπική αναλγητική πριν από τη μίνι λειτουργία.
• Αποκλεισμός δευτερογενούς μόλυνσης λόγω της αυτόματης απολύμανσης του ηλεκτροδίου όταν ενεργοποιηθεί η συσκευή.

Η αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου αναγνωρίζεται παγκοσμίως. Ωστόσο, είναι αρκετά δύσκολο να βρεθεί μια κλινική στην οποία χρησιμοποιείται η μέθοδος για χειρουργική επέμβαση ραδιοφωνικών κυμάτων.

Ποια είναι η μέθοδος θεραπείας που πρέπει να επιλέξετε;

Όλες αυτές οι μεθόδους έχουν πολλά μειονεκτήματα:

• Τις πρώτες εβδομάδες, η περιοχή που λειτουργεί έχει μια μη ελκυστική εμφάνιση - κρούστες, σκοτεινιά των υφασμάτων. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη εάν οι κονδυλωμάτων βρίσκονται σε ορατά μέρη του σώματος (π.χ. στο πρόσωπο).
• Μια δυσάρεστη μυρωδιά και ένα ορισμένο επίπεδο πόνου κατά τη διάρκεια της λειτουργίας.

Επιπλέον, κάθε μία από αυτές τις μεθόδους έχει αντενδείξεις που πρέπει να βρεθούν για την προκαταρκτική διαβούλευση ενός δερματολόγου.

Αλλά το κύριο μείον είναι Υψηλή πιθανότητα υποτροπής, ειδικά όταν οι κονδυλωμάτων ήταν συνηθισμένοι. Με κάθε μία από αυτές τις μεθόδους, οι γιατροί δεν καταπολεμούν τη βασική αιτία της νόσου, αλλά με τις συνέπειές τους από σήμεραΟ ιός του ανθρώπινου θηλώματος δεν μπορεί να θεραπευτεί.

Επομένως, η θεραπεία κατευθύνεται:

• ή την καταστροφή των νεοπλάσματος που προκύπτουν στη θέση της εισαγωγής του ιού.
• ή να διεγείρουν μια αντιιική ανοσοαπόκριση.
• Ή για το συνδυασμό αυτών των προσεγγίσεων.

Οι μέθοδοι καταστροφικής θεραπείας χρησιμοποιούνται συνήθως. Η αποτελεσματικότητά τους φθάνει το 50-80 %.

Για τις μεθόδους χειρουργικής θεραπείας, η ηλικία των παιδιών συνήθως δεν είναι αντένδειξη. Ως εκ τούτου, πολλά από αυτά (συμπεριλαμβανομένης της χειρουργικής επέμβασης ραδιοφώνου) χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των κονδυλωμάτων σε παιδιά. Μια εξαίρεση είναι η χημική απομάκρυνση των κονδυλωμάτων λόγω της πιθανότητας μειονεκτικών αντιδράσεων στην ουσία.

Τι να κάνετε μετά τη λειτουργία

Μετά από μία από αυτές τις εργασίες, φροντίστε να ακολουθήσετε τις συστάσεις του θεράποντος γιατρού.

Μετά την αφαίρεση του νεοπλάσματος μιας από τις μεθόδους που παρουσιάζονται, ο γιατρός συνήθως συνταγογραφεί την επεξεργασία της απόστασης. Απαγορεύεται η αφαίρεση των "κρούστων" ανεξάρτητα, να τραυματίσουμε την πληγή και να το εκθέσουμε για να κατευθύνει το φως του ήλιου.

Εάν ο ασθενής πάσχει συνεχώς από κονδυλωμάτων, θα πρέπει να συμβουλευτεί έναν ανοσολόγο-μπορεί να απαιτήσει φαρμακευτική θεραπεία που αυξάνει την αντίσταση της ανοσίας ενάντια στις εκδηλώσεις του ανθρώπινου θηλώματος.

Πρόβλεψη. πρόληψη

Εάν ο ασθενής δεν έχει ανοσολογική ανεπάρκεια, οι κονδυλωμάτων μπορούν να περάσουν, αλλά αυτό απαιτεί πολύ χρόνο - από αρκετούς μήνες έως αρκετά χρόνια. Στο 65 % των περιπτώσεων, οι κονδυλωμάτων μειώνονται ανεξάρτητα για δύο χρόνια. Εάν ο κονδυλωμένος είναι ακόμα στο χώρο δύο χρόνια αργότερα, συνιστάται να το αφαιρέσετε. Συνιστάται να αφαιρέσετε αμέσως αρκετές νεοπλασία.

Με την κανονική ανοσία και τη σωστή επιλεγμένη μέθοδο απόστασης (ανάλογα με το μέγεθος και τον τύπο του κονδυλωμάτων), η παθογόνα μπορεί να αφαιρέσει τον ιστό και να επιτύχει ένα καλό καλλυντικό αποτέλεσμα. Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος προκαλεί υποτροπές με μειωμένη ανοσία και άλλους παράγοντες προδιάθεσης.

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη πρόληψη της νόσου. Αλλά είναι τόσο αναπόφευκτο;

Μπορείτε να μειώσετε την πιθανότητα ενός ιού εάν ακολουθήσετε διάφορους κανόνες:

• Πηγαίνετε ξυπόλητοι σε δημόσιους χώρους όπου είναι δυνατόν να βλάψετε το δέρμα και να μολυνθείτε με ιό (πισίνες, δημόσια ντους, γυμναστήρια).
• Επιλέξτε παπούτσια υψηλής ποιότητας, αλλάξτε τα πιο συχνά. Προσπαθήστε να στεγνώσετε τα πόδια σας. Η θερμότητα και η υγρασία είναι ένα εξαιρετικό περιβάλλον για την εξάπλωση του ιού του ανθρώπινου θηλώματος.
• Για να αποφύγετε τους κονδυλωμάτων, μεταβείτε μόνο στο μανικιούρ σε πιστοποιημένους πλοίαρχους και βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε αποστειρωμένα εργαλεία.

Σύμφωνα με την ΠΟΥ (Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας), ένα εμβόλιο τεσσάρων κλάσεων από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος είναι επίσης ιδιαίτερα αποτελεσματικό για την πρόληψη των κονδυλωμάτων της ανθεκτικής. Επί του παρόντος δεν υπάρχουν εμβόλια για την πρόληψη άλλων τύπων κονδυλωμάτων.

Εάν βρείτε έναν κονδυλωτό, μην προσπαθήσετε να καίτε, κόψτε τον από τον εαυτό σας, κόψτε το - έτσι μπορείτε να συμβάλλετε στη φλεγμονή και στην περαιτέρω επανεγκατάσταση του ιού του δέρματος. Μετά από μια τέτοια "απόσταση" αντί για μια κονδυλωμάτων το πρωί μπορείτε να ξυπνήσετε με δέκα.